Á sjó

Mér finnst gaman að fara á sjó með með honum pabba en núna er langt síðan ég fór síðast út á Fjörðinn Skaga að veiða.  Pabbi fer ekkert á sjó nema það sé rétt átt í Skagafirðinum, þe. ekki norðanátt og svo þarf líka að hafa verið einhver veiði.  Þegar við skreppum á Krókinn og gefum okkur tíma til að stoppa þar þarf því að hittast á þetta tvennt.  Plús að báturinn þarf að vera sjófær en ekki í ,,slipp". 

Þorskurinn úr Skagafirði er hin besta búbót fyrir heimilið en það er ekki nóg með að draga fiskinn að landi það þarf að gera að og vinna hann í neytendavænar pakningar þ.e. flaka, roðfletta, beinsnyrta og pakka.  Skipstjórinn pabbi hefur oft stoppað af veiðina og tekið stímið í land þegar búið er að veiða 40-50 fiska í veiðiferðinni.  Því hann veit sem svo hver lendir í því að flaka fiskinn sem er hann sjálfur.  Ég hef aldrei verið góð að flaka það verður að játast.  Ég fékk aldrei það verkefni þegar ég vann í fiskinum í gamla daga og hef ekki komist almennilega uppá lagið með að flaka og sá þáttur fiskvinnslunnar á Víðigrundinni lendir á pabba og mömmu.  En ég get svo sem roðflett, snyrt og pakkað, nokkuð góð í því.  En skipperinn hann er með kvótann á hreinu hvað hann nennir að flaka í hvert sinn per hverja veiðiferð og stoppar af veiði þegar sá afli er kominn um borð.  En þó ég komist ekki á sjóinn sjálf þá eru pabbi og mamma dugleg við sjósóknina þegar þannig viðrar og veiðist og senda okkur oft fisk.  Stundum eru þau búin að salta sem er ekki verra.  Frystur glænýr, nætursaltaður eða saltaður þorskur úr Firðingum Skaga er mjög góður.  En þó að það sé gott og fá fiskinn si svona eiginlega tilbúinn á diskinn frá þeim á Króknum þá væri gaman að komast á sjó og veiða eitthvað í sumar.