Krummi krunkar úti

hér upp í þakrennu utan í húsinu mínu með mjög sérkennilegum hljóðum og athöfnum.  Meira hvað krumminn er stór svona í nágvígi.  Hann er í mjög skrítnu skapi þessi Reykjavíkurhrafn og hagar sér einkennilega.  Situr uppí þakrennunni sem er allt of lítil fyrir hann og er eitthvað að gogga í þakið og krunkar og krunkar með rámri hrafnsrödd.  Gunnar segir að þetta sé einhver ungkrummi sem sé að gera hosur sínar grænar fyrir kvenfugli sem ég hef ekki séð ennþá.  Þar kom skýringin á þessum sérkennilegheitum öllum saman mér var svona hálft í hvoru ekki alveg farið að standa á sama um þennan furðufugl. 

Furðulegir fuglar hrafnar og svo hafa þeir gaman af því að stríða hundum.  Hef oft séð það í sveitinni og finnst það reyndar alveg óborganlega fyndið.   Að sjá virðulegustu sveitahunda sem eru vel skikkaðir og alaðir og að því manni finnst bara sæmilega vel gefnir af hundum að vera láta krumma gabba sig til að elta sig geltandi niður eftir öllum túnum eins og asna trekk í trekk í vonlausum eltingarleik við fuglinn fljúgandi er betri sekmmtun en góð Chaplin ræma.  

Mér fannst ekkert skemmtilegt að horfa á fréttirnar í gærkvöldi verð að játa að ég varð hálf skelkuð að sjá alla þessa reiði sem fólkið sleppti lausu í gær.  Ætla að vona að menn finni nýjar aðferðir við að koma boðskap sínum og mótmælum á framfæri.  

En sumarið er komið - gleðilegt sumar.